www.biernacki.fora.pl

andrzej

BIERNACKI, nazwisko polskiej rodziny szlacheckiej, wylegitymowanej na początku XIX wieku w byłej Guberni Wołyńskiej Imperium Rosyjskiego, jako rodowita i odwieczna. Pieczętowali się Biernaccy w ramach Guberni Wołyńskiej Imperium Rosyjskiego herbami: Korczak, Lubicz, Poraj.

W ramach Prawobrzeżnej Ukrainy (Południowo-Zachodni Kraj) - dawny teren Rzeczpospolitej, współczesna Ukraina, guberni byłego Imperium Rosyjskiego: Kijowska, Podolska oraz Wołyńska. Biernaccy wylegitymowani:
Gubernia Kijowska – brak;
Gubernia Podolska – 8 rodzin;
Gubernia Wołyńska – 5 rodzin.

Na mocy decyzji Wołyńskiego Szlacheckiego Zgromadzenia Deputowanych na początku XIX wieku Biernaccy zostali uznani w przywileju szlacheckim z zapisaniem do Ksiąg Szlachty Guberni Wołyńskiej części pierwszej oraz szóstej*.

• - Do części I mieli być zapisani ci, których dowody szlachectwa nie sięgały dalej niż 100 lat wstecz od daty wydania Hramoty Katarzyny II oraz ci, którzy otrzymali szlachectwo z osobistego nadania panującego.
• - Część VI przeznaczona była dla szlachty starożytnej, składającej dowody szlachectwa sprzed 1685 r. (a więc – liczącej ponad 100 lat szlachectwa w 1785 r.) Tu wpisywano również rodziny pochodzące od kniaziów tatarskich, zachowujące tytuł książęcy, by odróżnić ich od innych kniaziów (potomków Ruryka, Giedymina i innych panujących).

Według rewizji ludności Imperium Rosyjskiego w roku 1832 – Gubernia Wołyńska, Biernaccy - rodzina obszernie rozgałęziona. Zamieszkują Biernaccy w powiatach:
- kowelski – 1 rodzina;
- łucki – 3 rodziny;
- nowogradwołyński – 2 rodziny;
- ostrogski – 2 rodziny.
- zasławski – 1 rodzina;
- żytomierski – 3 rodziny.

Sprawę o szlacheckim pochodzeniu osób z rodu Biernackich sprawdzała Centralna Rewizyjna Komisja w Kijowie pomiędzy lat 1840 a 1846. Uznała dowody przedstawione przez rodziny Biernackich z Podola oraz Wołynia za niewystarczające i rozkazała Podolskiemu oraz Wołyńskiemu Szlacheckiemu Zgromadzeniu Deputowanych wyłączyć ten ród prawidłowej część rodzin z Ksiąg Szlachty nie chodziło o wszystkich rodzinach z Guberni Wołyńskiej.

W tym miejscu podkreślić trzeba wyraźnie, iż brak dowodów i nie zaliczenie do szlachty rosyjskiej nie odbierało szlachectwa polskiego, jednakże brak przywilejów tego stanu w świetle rosyjskiego prawodawstwa, prowadził nieuchronnie do deklasacji.

Trzeba pamiętać, iż system rosyjski zrobił wszystko, aby oddzielić właścicieli ziemskich od reszty Polaków. Tylko ci pierwsi byli uznawani za szlachtę i można stwierdzić jednoznacznie, że około 1846 roku, po zakończeniu prac Kijowskiej Komisji Rewizyjnej zrównanie: szlachta (dworjanstwo) = właścicieli ziemscy zostało oficjalnie zrealizowane.

Na początku XX wieku w ramach Guberni Wołyńskiej Biernaccy posiadali własność ziemską:
- Włodzimierz syn Agafona nieruchomy majątek wyceniony w 1925 rubli w mieście Żytomierz;
- Jan syn Konstantego 18 dziesięcin ziemi we wsi Wigurycze i Szprachi gmina Czarukowska powiat Łucki.

Źródło: Marcin Jarmoszka