www.biernacki.fora.pl

pfraczal

Ponieważ sytuacja na froncie ustabilizowała się, strony walczące zajęły wyczekujące pozycje, gen. Dąbrowski udał się do pobliskiej Genui, gdzie pomiędzy 20.VIII a 13.IX. uzupełnił obsadę kadry oficerskiej 1. Legii i kawalerii polskiej.
Po reorganizacji kadra oficerska w kawalerii wyglądała następująco:

KAWALERIA

szef - Andrzej Karwowski
szef szwadronu - Aleksander Rożniecki
adiutant major - Józef G. Biernacki
adiutant podporucznik - Łukasz Kosicki
Kwatermistrz - August Eckerling
Chirurg - Augustyn Komorowski
kapitanowie-szefowie kompanii: 1. Berek Joselewicz; 2. Stanisław Kapica; 3. Feliks Przyszychowski; 4. Franciszek Brzechwa

Głównym problemem dywizji dowodzonej przez gen. Dąbrowskiego były w lecie 1799 roku nie ataki nieprzyjaciela, lecz nędza.

[link widoczny dla zalogowanych]

Magda

Józef Gabriel Biernacki był bratankiem gen. Biernackiego, który także służył pod rozkazami gen. Dąbrowskiego. Na skutek pewnych nieporozumień, gen. Biernacki opuścił armię gen. Dąbrowskiego, zaś jego bratanek pozostał.

Bardzo mało się o tym pisze w sieci. W pewnym momencie trafiłam na taką notkę i teraz nie mogę jej odnaleźć.

pfraczal

Insurekcja Kościuszkowska

Kawaleria Narodowa to dziś już trochę zapomniana formacja, nie ma się czemu dziwić, bo choć posiadała piękne mundury i zaliczała do swych szeregów wielu ludzi wybitnych, takich jak późniejsi sławni generałowie: Jan Henryk Dąbrowski, Benedykt Kołyszko, Antoni Madaliński, Aleksander Rożniecki, czy płk Jan Konopka, sama formacja nie zapisała zbyt wielu chlubnych kart w historii polskiej wojskowości. Oprócz zaszczytnego udziału w kilku potyczkach i bitwach (np. bitwa pod Zieleńcami),ma także na swym koncie dwie wielkie ucieczki z pola bitwy (pod Dubienką - brygada 2 Wielkopolska brygadiera Biernackiego (*) i pod Racławicami 2 Małopolska).
Po upadku Insurekcji Kościuszkowskiej mundur Kawalerii Narodowej (a także bardzo podobny do niego mundur Pułków Straży Przedniej ) stał się wzorem do tworzenia ubioru kawalerii Legionów. W Księstwie Warszawskim pierwsze mundury oddziałów jazdy i szwoleżerskie, oraz mundury ułanów w okresie Królestwa Polskiego także wzorowały się na tym mundurze. Można zatem powiedzieć, że omawiany tu mundur jest pierwowzorem dla ubiorów prawie wszystkich formacji jazdy, a ułanów w szczególności.
[link widoczny dla zalogowanych]
------------------------------
Dnia 16 stycznia 1793r. Król Prus wydał deklarację o konieczności przywrócenia pokoju w Polsce. Wkraczając do Wielkopolski i ją zajmując . W tej części Polski znajdowały się : Pierwsza brygada kawalerii narodowej Madalińskiego, stojąc w województwach Gnieźnieńskim, Kaliskim, wzdłuż rzeki Warty licząc 1200 ludzi . Druga brygada kawalerii narodowej Biernackiego stała w województwie Kaliskim , Sieradzkim częścią nad Wartą w sile1000 ludzi.
W tym czasie Dąbrowski przekonuje generała od przesunięcia się o jeden dzień drogi pod Warszawę wojskiem . Kwatera główna stanęła w Grodzisku z 9 pułkiem , a inne pułki w Błoniu , Nadarzynie i Grójcu - brygada Madalińskiego stanęła koło Kapinosa , brygada Biernackiego koło Tarczyna . Misja Fiszera znajduje zrozumienie w Warszawie . Jednak przybywa do Grójca Gorzeński i przekonuje on o zmianie zamiarów.
Tłumacząc , że rosjanie na Woli ustawili baterię z dwudziestu armat
wzmacniając swój garnizon . Biernacki otrzymuje rozkaz udania się do województwa Sandomierskiego . Rozdziela wojska swe sam stacjonuje w Końskiem . Kawaleria trafia pod Pilicę , piechota w Końskie , Radoszyce, Małogoszcz, Okrzę.
[link widoczny dla zalogowanych]
-----------------

4 kwietnia 1794 roku Kościuszko stanął do bitwy pod Racławicami z następującą siłą zbrojną:
Wojsko regularne:
2 bataliony z reg. pieszego Czapskiego 400 osób
2 bataliony z reg. pieszego Wodzickiego 400 osób
2 bataliony z reg. pieszego Ożarowskiego 400 osób
1 batalion z reg. pieszego Raczyńskiego 200 osób
10 szwadronów Madalińskiego 400 osób
10 szwadronów Mangeta 400 osób
4 szwadrony Biernackiego 160 osób
2 szwadrony księcia Wirtemberga 80 osób. Razem 2440 ludzi.
[link widoczny dla zalogowanych]
---------------------------------
Po zajęciu Warszawy 6 XI przez wojska rosyjskie Suworowa, 11 XI naczelnik Wawrzecki z wojskiem rozpoczął marsz w krakowskie. Rozpoczęto pochód w nieporządku, tak, że po przejściu Pilicy trzeba było zatrzymać się i na nowo ład wprowadzić. Marsz trwał długo i był przykry. Musiano wśród niego zostawić wiele armat gdyż "konie parkowe wcale już iść nie chciały". Kwaterowano potem w Drzewicy i pobliskich wsiach. Między Nowym Miastem a Odrzywołem nadeszła od Suworowa propozycja kapitulacji, zaś od gen. pruskiego Kleista stacjonującego w Wielkiej Woli pytanie na jakich warunkach zechciałby Dąbrowski z wojskiem przystąpić do armii króla pruskiego.
13 XI miała miejsce potyczka. Oddziałek por. Bogurskiego /Bugarskiego?/ konwojującego armaty i amunicję do Opoczna zaatakowali Rosjanie. Dał im "dzielny odpór" /między Nowym Miastem a Odrzywołem/.
Podczas dalszego marszu na Końskie psuto i zakopywano armaty. Występowała dezercja.
14. XI wojsko stanęło w Opocznie. Kleist kwaterujący pod Wielką Wolą cofnął się za Pilicę, Rosjanie widząc nieład i dezercję, następowali. W marszu do Końskich do wycofujących się powstańców /4000 ludzi/ dołączyło jeszcze 1000 koni z powstania wielkopolskiego. Zanocowano w Końskich. 15 XI rozproszyły się oddziały Rzewuskiego i Biernackiego. Zostali generałowie Wawrzecki, Dąbrowski, Zakrzewski, Giedroyć, Giełgud i Niesiołowski.
15 XI ruszono do Radoszyc gdzie 16 traktowano z Suworowem o kapitulacji. Podpisano ją l6 XI.
[link widoczny dla zalogowanych]
----------------------------------------
(*) Chodzi tu o Pawła Biernackiego (ur. 1740, zm. 23 września 1826 w Bartochowie)

Paweł Biernacki uczył się w Collegium Nobilium w Warszawie. Służbę wojskową rozpoczął w wieku 22 lat. W okresie konfederacji barskiej służył jako rotmistrz pod rozkazami Józefa Zaremby. 20 stycznia 1772 w Widawie został wybrany regimentarzem województwa sieradzkiego. Złożył broń w maju 1772, gdy po stronie Rosjan wystąpili Prusacy i doszło do I rozbioru Polski.

Piastował ważne urzędy w przedrozbiorowym województwie sieradzkim. Od 1778 r. był miecznikiem piotrkowskim. W 1782 r. posłował na Sejm, a w 1783 r. został cześnikiem sieradzkim i chorążym piotrkowskim. Od 1786 r. zasiadał w Radzie Nieustającej, a w 1784 r. w komisji skarbowej. W 1788 r. został kasztelanem sieradzkim.

Gdy w 1788 r. Sejm Czteroletni powiększył stan armii do 100 000, Biernacki – jako kasztelan sieradzki, został dowódcą 2. Wielkopolskiej Brygady Kawalerii. Jej chorągwie osłaniały woj. sieradzkie i brzesko-kujawskie. W czasie wojny polsko-rosyjskiej 1792, w obronie konstytucji 3 maja, Biernacki walczył pod Zieleńcami (18 czerwca 1792) i Dubienką (18 sierpnia 1792). W okresie insurekcji kościuszkowskiej brygada Biernackiego licząca ok. 1300 ludzi i 181 koni wzięła udział w bitwie pod Szczekocinami, następnie walczyła o Warszawę i w jej okolicy.

pfraczal

Po Insurekcji Kosciuszkowskiej
"nie wszyscy jednak starali sie unikac kompromitacji rodaków(...) Rwnie niebezpieczne dla wielu osb materiały dostraczyły zeznania regenta żytomirskiego Michała Biernackiego..." M.Biernacki (5 X 1794)
za Jarosław Czubaty "Zasada >>dwóch sumień<<. Normy postepowaniania i granice kompromisu politycznego Polaków w sytuacji wyboru (1795-1815) Neriton Warszawa 2005

pfraczal

Wydaje mi się, że już to wpisywałem, ale teraz znaleźć nie mogę więc na wszelki wypadek

Robert Bielecki Szwoleżerowie Gwardii. 1 Słynne pułki polskie, Wydawnictwo Neriton, Warszawa 1996 za [link widoczny dla zalogowanych]

biogramy:

Biernacki Józef 4505
Biernacki Łukasz 1347,4471
Biernacki Łukasz 401
Biernacki Paweł 3020
Biernacki Piotr 3019

W bitwie pof Waterloo polscy szwoleżerowie odnieśli zaskakująco niskie straty: zginęło 5 lansjerów w tym Łukasz Biernacki [link widoczny dla zalogowanych]

pfraczal

Oficerowie Gwardii Narodowej w Krakowie 1812

Adiutant placu: Biernacki

[link widoczny dla zalogowanych]